Clúster

• O consello celebrado na illa de La Palma o pasado venres aprobou por unanimidade a candidatura galega.

O Consello de Patrimonio Histórico seleccionou a Paisaxe Cultural da Ribeira Sacra, situado nas provincias de Ourense e Lugo, como a nova candidatura para formar parte da prestixiosa Lista de Patrimonio Mundial da Unesco. A decisión foi aprobada durante a 94ª Reunión do Consello de Patrimonio Histórico, celebrado o pasado venres, 5 de abril, na illa da Palma.

A candidatura, que xa foi presentada en 2020, finalmente foi retirada tras os informes previos de ICOMOS e foi elaborada baixo un novo enfoque. Nesta ocasión, definiuse como valor excepcional único a relación que se estableceu durante séculos entre unha paisaxe abrupta, esculpido pola auga, e os seus poboadores.

A Ribeira Sacra, recoñecida como Ben de Interese Cultural na categoría ‘paisaxe cultural’, representa a paisaxe emblemática máis occidental da Europa continental. Situado na rexión dos canóns fluviais onde converxen os ríos Sil e Miño, este lugar encarna unha rica cultura vinculada á auga, evidenciando máis de mil cincocentos anos de historia e ocupación ininterrompida.

Abadías, mosteiros e igrexas son testemuñas das comunidades que, ao longo dos séculos, moldearon a paisaxe para adaptala ás súas necesidades de subsistencia. A presenza de terras de cultivo, a estrutura parcelaria e organizativa propia da época medieval, así como diversos dispositivos relacionados co aproveitamento da auga, como fontes, canles, pontes, muíños, centrais hidroeléctricas e encoros, exemplifican esta interacción coa contorna e a procura de autosuficiencia enerxética en cada período histórico.

A Ribeira Sacra abarca máis de 16.000 hectáreas de 22 concellos das provincias de Lugo e Ourense. Este tesouro patrimonial destaca pola súa riqueza paisaxística, cultural e enogastronómica. A proposta española será sometida ante o organismo internacional en febreiro de 2025, e a súa posible inclusión será analizada durante a próxima reunión do comité de avaliación da UNESCO, no 2026.